Санук
Санук (рушла Сануково) — Кого Йынгын шалахай притокшы Когоӓнгӹр сага вӓрлӓнӓ. Йоласал гӹц 6 уштыш. Сола лӹм тишкӹ пӹтӓришӹ ӹлӓш толшы мары лӹм («Санук») гӹц лин. XVIII-XIX курымвлӓн сола тенгеок «Садуков», «Цануков», «Санюков» лӹмвлӓ дон пӓлӹмӹ ылын.
Истори
[тӧрлӓтӓш | кодым тӧрлӓш]Пӹтӓришӹ гӓнӓ сола гишӓн 1795-шӹ ин сирӹмӹ ылын. Сола халык первишен мӱлӓндӹ пӓшӓм ӹштен, вольыкым урден. Солашты олма садвлӓ, чельниквлӓ ылыныт. 1909-шӹ ин ломбы, пӹзӹлмӹ укшвлӓ гӹц стӧлвлӓм, пӧкенвлӓм дӓ молы хӓдӹрӹмӓт 5 кудывичӹштӹ ӹштенӹт. 1922-шы ин солашты ӓпшӓткуды ылын. 1931-шӹ ин «Радио» колхозым ӹштӹмӹ. Кого Вырсышты Санук гӹц 27 эдем кредӓлӹн, луатшӹмӹтӹнжӹ коленӹт, лун токышты пӧртӹлӹнӹт. Нӹнӹ логӹц гв. старшина Филимон Архипович Южаков, рядовойвлӓ Зоя Михайловна Васютина, Лаврентий Григорьевич Поликарпов дӓ молат.
Ӹлӹзӹ шот
[тӧрлӓтӓш | кодым тӧрлӓш]1795-шӹ и - 13 кудывичӹ;
1859-шӹ и - 40 кудывичӹ (65 пӱэргӹ дӓ 60 ӹдӹрӓмӓш);
1898-шӹ и — 33 кудывичӹ (87 пӱэргӹ дӓ 95 ӹдӹрӓмӓш);
1907-шӹ и - 193 эдем;
1919-шӹ и — 37 кудывичӹ, 187 эдем (88 пӱэргӹ дӓ 99 ӹдӹрӓмӓш);
1928-шӹ и - 181 эдем;
2001-шӹ и - 31 кудывичӹ, 78 эдем (28 пӱэргӹ дӓ 50 ӹдӹрӓмӓш).